Joga to oparty na starożytnej filozofii indyjskiej system postępowania zmierzający do zjednoczenia ciała z umysłem oraz z duszą. Do osiągnięcia tej harmonii joga wykorzystuje m.in. praktykę asan (pozycji) , pracę z oddechem (pranajama) oraz rozmaite formy medytacji i relaksacji.

W większości przypadków, nie. Jednakże schorzenia kręgosłupa mogą mieć różną postać i stopień zaawansowania zmian dlatego możliwość praktyki jogi należy wówczas skonsultować z lekarzem prowadzącym lub fizjoterapeutą. Jeśli schorzenie nie powoduje chronicznych promieniujących bólów kręgosłupa, zaburzeń czucia w kończynach, ucisku podczas oddechu, a jest wynikiem przetrwałej wadliwej postawy, joga może okazać się nieoceniona pomocą.

Nie, joga nie jest religią. Chociaż pierwiastek duchowy w jodze jest silnie akcentowany, praca nad jego rozwojem powinna przebiegać równolegle z rozwojem fizycznym oraz mentalnym. Jogę mogą praktykować przedstawiciele wszystkich wyznań, o ile własna religia im tego nie zabrania.

Zasadniczo tak, jeżeli okres przebiega bez powikłań (ostre bóle głowy, bóle brzucha). Należy jednak unikać pozycji odwróconych i wzmacniających brzuch oraz długiego trwania w pozycjach i energetyzujących ćwiczeń oddechowych. Zaleca się wówczas praktykować pod okiem doświadczonego nauczyciela.

Absolutnie, nie.
Asany należy praktykować o pustym żołądku, zwykle 2-4 godziny po posiłku (zależnie od jego obfitości). Niektóre pozycje (skręty , skłony do przodu, pozycje wzmacniające mięśnie brzucha) wywołują znaczny ucisk na przewód pokarmowy, w związku z czym spożycie posiłku tuż przed zajęciami może spowodować duży dyskomfort i często uniemożliwić „wejście w pozycję”.

Z pewnością tak.
Z każdym dniem w środowisku medycznym przybywa zwolenników jogi u kobiet w ciąży.
Badania wskazują jednoznacznie, że praktyka jogi w okresie w ciąży sprzyja dokrwieniu narządów wewnętrznych (macicy) matki oraz reguluje zaburzoną gospodarkę hormonalną jej organizmu. Oddziałując na układ więzadłowo-mięśniowy zwiększa elastyczność miednicy powodując, że poród staje się znacznie łatwiejszy i redukuje napięcia w odcinku lędźwiowym kręgosłupa wywołane zwiększającą się masą ciała matki i płodu. Joga uczy również głębokiego prawidłowego oddechu i działa ogólnie odprężająco.

Z pewnością tak jeśli praktykuje się regularnie. Joga w znacznej mierze opiera się na aktywności fizycznej i jak każdy wysiłek fizyczny wymaga wydatkowania pewnych porcji energii. Poza tym niektóre pozycje (podpory, skręty) działają bardzo stymulująco na przemianę materii, a więc również na redukcję masy ciała.

Zasadniczo, nie. Joga zaleca picie płynów nie później niż godzinę przed rozpoczęciem zajęć i nie wcześniej niż 20-30 minut po zakończeniu zajęć.

Pierwotnie joga stanowiła dość ortodoksyjny system filozoficzny z dietą bezmięsną opartą jedynie na „wytworach ziemi”. Joga w dzisiejszych czasach uległa znacznej liberalizacji (prawdopodobnie w procesie adaptacji do wymogów nowoczesnej cywilizacji) i większość szkół jogi dopuszcza spożywanie mięsa przez swoich adeptów.

Wszelkie okrycia stóp ograniczają ich ruchomość oraz zaburzają czucie receptywne podłoża w pozycjach stojących i w związku z tym są nie zalecane do praktyki jogi. Poza tym skarpety mogą powodować ślizganie się stóp na macie w niektórych pozycjach.

Codzienna min.1,5 godzinna praktyka gwarantuje długotrwałe i najszersze efekty, jednak nie zawsze jest możliwa. Regularna praktyka jogi 2-3 razy w tygodniu zapewnia nakładanie się efektów z poprzednich zajęć na efekty uzyskane w kolejnych zajęciach dajšc już trwałe korzyści fizyczne, psychiczne i duchowe.

Niezliczone. Przytaczając tylko niektóre:
– w sferze fizycznej: poprawa ogólnego stanu zdrowia i odporności, poprawa sylwetki, zwiększenie gibkości i wzmocnienie mięśni i stabilizacji stawów.
– w sferze psychicznej: wzrost samooceny i pewności siebie, znaczna poprawa koncentracji oraz pamięci, umiejętne radzenie sobie z codziennym stresem, ogólne odprężenie i wyciszenie.
– w sferze duchowej: pokora dla własnych słabości i ograniczeń, wzrost motywacji do samorozwoju, częsta zaduma nad aspektami samorealizacji, wiary, relacji z bliźnimi.

Zalecane jest, żeby przynajmniej przez miesiąc chodzić na grupę początkującą, żeby oswoić się z nazwami, poznać podstawowe pozycje i nauczyć się słuchać swojego ciała.